Bırak beni İstanbul'da Ben kalayım, unutmadım Aklımdalar hatıralar Bırak beni İstanbul'da Ben yanayım Sokaklarda yazar adım İstanbul'da Gözlerimi bur'da açtım hülyaya On sekiz kasım doksan dört merhaba Adımı kulağıma fısıldadı Samatya Burnum sümük dolu, gözlerimde çapak ya Koştum sırtımda çantayla İlk aşkım Koca Mustafa Paşa'da Acıya alıştım her ayrılıkta Tek şansım bu kaosta yaşlanmak Görüyorum o anları, flashback gibi Koşuyorum çocukluğumun salıncağına Trenlere atlayarak gidiyorduk Yedikule'den ta Yeşilköy Kumsalına Yürek yerinden çıkacakmış gibi olur Cepten çıkarsa sustalılar Az mı yakamozlarına kandık Roma parkından sonsuzluğa İstanbul Bırak beni İstanbul'da Ben kalayım, unutmadım Aklımdalar hatıralar Bırak beni İstanbul'da Ben yanayım Sokaklarda yazar adım İstanbul'da Göz altlarım mosmor, eşofmanı fosforlu Hayata yenik başlarım her gün Kasımpaşa gibi yokuşları dimdik Karakteristiktir, karakterinden eksikse, hadi siktir Geceleri Taksim içi dolu pislik Dolmuş, taksi bekleme bas git Her gün riskli, sisli ve mistik ya Sırrımız İstanbul'a gizli Bitmiyor tersoluk Ghettolar her solukta Ciğerlerine çekiyor egsoz Hayalim bi' Rolls Royce ama Hayat Beykoz gibi, omuzlarıma yüklüyor hep toz Dolapdere Big Bang, Kuştepe Bang Bang Zeytinburnu, Sulukule, Delidolu gang, gang Bir gün bende gideceğim elbet Sevdiklerim emanet sana tek tek İstanbul Bırak beni İstanbul'da Ben kalayım, unutmadım Aklımdalar hatıralar Bırak beni İstanbul'da Ben yanayım Sokaklarda yazar adım İstanbul'da Ah İstanbul, vah İstanbul Yaktın, yıktın İstanbul Ah İstanbul, vah İstanbul Çok yıprattın İstanbul