Benim Memleketim dağlı taşlıdır Kışları karlıdır yazı yaşlıdır Yaylası yemyeşil duman başlıdır Dört mevsim Rüzgar estirir Korgan'ım Kıvrım kıvrım gider Korgan yolları Nazlı gelin gibi akar Çayları Rüzgar eser serin olur akşamı Sakin bir uyku çektirir Korgan'ım Bahtında yazılmış gurbetin yolu Gelmez asla gurbetçilerin sonu Tabutla dönüyor gidenin çoğu Gözlerden yaşlar aktırır Korgan'ım Baharda açar Papatya çiçeği Bir başkadır çayırlarla Çileği Ağır olur tarlaların emeği Bazen İllallah dedirtir Korgan'ım Bir ayrılık Türküsünü yakarım Mazimde eski günleri ararım Fırtına, Boran kopsa da baharım Her hali yine Cennetir Korgan'ım Soğuktur Absut dibinin suyu Dünya değişse de değişmez huyu Uzadıkça uzar Niksar'ın yolu Sahillere göç ettirir Korgan'ım Patates, Mısırla Kara Lahana Rastlanmaz artık bağ bahçe yapana Sehirlere doğru kaçan kaçana Köyle dönüşü beklletir Korgan'ım Fındık olur insanımın ümidi Ne tatlıdır çayı ile pidesi Don vurursa seyret gelen krizi Tüm ümitleri söndürtür Korgan'ım Nasırlıdır İnsanımın elleri Ne tatlıdır ninelerin dilleri Bükülüdür kadınların belleri Alnından terler akıtır Korgan'ım Cumartesi Pazar yeri kurulur Ezan sesi her yerinden duyulur Derde derman acısuyu bulunur Sülüklere kan emdirir Korgan'ım Bir tepe üstünde kurulmuş evler Bacalarda kara dumanlar tüter Kaderini İstanbul tayin eder Konuşana gem vurdurur Korgan'ım Bir ömre bedeldir suyu havası Ordu'nun yemyeşil küçük kazası Ağlar gurbete çıkanın anası Ardından ağıt yaktırır Korgan'ım Sıcaktır insanın dostluk yanları Yaylası dolup taşıyor yazları Boşanır haneler yine kışları Kalana soba yaktırır Korgan'ım Ne söylesek bitmez hasret ateşi Her köşede açılmış bir çay evi Dost Muhabbetiyle alıyor demi Gelene sohbet etirir Korgan'ım Çok kalmadı tanıdığım bildiğim Pınarında soğuk suyun içtiğim Toprağına hem babamı verdiğim Bana da mezar ayırır Korgan'ım Vatan ne dir diye soran olursa İki damla gözüne yaş dolarsa Kalbine ince bir sızı konarsa Kurşun yemeden sızlatır Korgan'ım Doğduğum köyün ismi saralıç Eskilerden bildiklerim kalmamış Baba dostlarımız bir bir yol almış Hepsine rahmet okutur Korgan'ım Bazen gider yaylara çıkarım Dalgın dalgın tepelerden bakarım Köyümde ki dostlarımı ararım Bir çocukluk öyküsüdür Korgan'ım Sülükgölü esnafından göçenler Bize Edep, Ahlak, Şeref ekenler Şimdi Mezarında otlar bitenler İçimden ahlar çektirir Korgan'ım Gidenlerden aldık talim terbiye Bu gün kü varım onlardan hediye Gelmiyor giden bir daha geriye Anılar bizi ağlatır Korgan'ım Ne anlatsam yetmez Korgan hakkında Nice güzel günleri var aklımda Adem'den de bir hatıra kalır da Belki Fatiha okutur Korgan'ım